Вецер пяе, клiча птушак у вырай, Мокрае лiсце — жоўтым у дзверы. Словы лагодныя: „Ave Maria…”, Як чысты свет i масты нашай веры. Праз сотнi дзён, абрываючы крылы, Па першай вадзе вярнуцца да хаты. Абшары прамовяць: „Ave Maria…”, На лiпе старой запiшчаць бусляняты.
Нiзкi паклон да зямлi мой Радзiме, Што слухаць i бачыць мяне […]
