Усе рубрыкі

У небе над Мадрыдам — Сяргей Брандт

Рэчка думкаю глыбокай Хвалi прынясе здалёку. Абгарне сваiм блакiтам Птушак у небе над Мадрыдам.

На чужбiне, як у палоне — I вячор у дрыгве не тоне. Цягне лес жыццё марудна, Ды няма парады путняй.

А пад сэрцам адназначна, Боль зямлi сваёй не бачна. Не чуваць яскравай мовы, На замежнай гучаць словы.

Пачарнела […]

Кліча ўвосень школа – Сяргей Брандт

Аглянуцца не паспелi — Днi iмгненна праляцелi. Червень, лiпень — жоўтым сонцам, Лес — зялёным за аконцам.

Вось апошнi месяц — жнiвень З ураджаем нас пакiнуў. Кажуць хмаркi: „Хутка восень! Туман заплёў рабiнцы косы.” Школа заўтра ўсiх запросiць, З верасня пачнецца восень. Сабяруцца птушкi ў вырай Пракрычаць: “Зямля, шчаслiва!”

Дзеткi выраслi за лета […]

ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ… – Сяргей Брандт

Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкiя палоскi, Сады, падмуркi, цiшыня. Ляцяць у вырай птушкi цяжка, Iх гонiць подыхам зiма. Над вёскаю ляцяць паважна, Над тым, чаго ўжо няма.

Пад хмарным небам aдгалоскi, Зноў на чужбiну да вясны. Вунь там, за лесам, была вёска, Цяпер чакаюць толькi сны.

Сергей […]

Ласачка-паласачка, дзе была? У Бога…

Ладкі-ладушкі, Прыляцелі птушкі, Селі на варотах У чырвоных ботах. Селі на варотах У чырвоных ботах. Сталі сакатаці, Нечага ім даці. Насыплю гарошку, Каб пад’елі трошку, Ды падсыплю грэчкі, Каб неслі яечкі. Сталі сакатаці, Нечага ім даці, Грэчкі не ядуць, Яек не нясуць.

* * *

Лады-лады-ладкі, Малыя […]