Усе рубрыкі

Чытанка для малечы “Па вершыку — штовечар”

Мой маленечкі каток —
ненаедлівы раток —
насамрэч і не кацёнак,
а гарэзлівы чарцёнак.

тыгра

Вочкі-хітрыкі звярне,
натапорыць на мяне,
і — у бокі — скокам, скокам,
і —  у скокі — бокам, бокам.

І палюе, нібы звер,
на бабулю, на таршэр,
на маленькую сястрычку,
на матулі чаравічкі,

на смятанку, на катлетку,
на мяне і на суседку…
А з работы прыйдзе татка —
рыссю ўчэпіцца за пяткі Чытаць далей » Чытанка для малечы “Па вершыку — штовечар”

Непатрэбнае патрэбна — Сяргей Брандт

1316823526_www.nevseoboi.com.ua_68

Непатрэбнае патрэбна.
Можа гэта нейчы крыж?
Без бурштыну i без срэбра,
Ўздоўж хвiлiны i памiж.
Хмар, набiтых завiрухай,
Нешта воўкам падзiрне.
Словы горкiя не слухай,
Бог — ён есць, а можа не…
Непатрэбнае патрэбна
Можа гэта нейчы грэх?
I трасе рыззём iз меха
Сакавiк счарнеўшы снег
На людзей i на сумленне,
Ўздоўж хвiлiны i памiж,
На мяжы святла i ценю,
Лондан, Вiльна i Парыж.

Сяргей Брандт, 20.03.2018

Як жывая істота — Сяргей Брандт

Восень з пяшчотай накрыла
Лiсцем бярозавым стол.
У поцемках нешта варыла,
Туманам завесіўшы дол.
ито

Потым стаяла ля плоту,
Пад зоркай махала рукой.
Зусiм як жывая iстота,
Празрыстая цень над ракой.

Пад ранак, блiскучы i росны,
Гарыць дыямант на вадзе.
Тчэ восень на бабцiных кроснах
I шоўк павуцiння прадзе.

Сяргей Качанаў-Брандт, 10.10.2016

Кветкi васiлька — Сяргей Брандт

На слуцкiм поясе блакiтным,
На срэбры кветка зацвiце.
Каштоўнасцi часоў здабытых
У куфар нехта зноў складзе.

ва

Каб засталiся для нашчадкаў,
Каб людзям потым паказаць,
Як ткалi добра раней маткi
Так і цяпер не могуць ткаць.

Залоцiць сонечка на волi,
Цудоўна ззяюць дзеткам сны.
Туман — паркаль у чыстым полi
І дождж з сумотамi вясны.

Блiскучай стужкаю гаворыць,
Бруiць свой успамiн рака.
У жыце жоўтым каля бора
Ты знойдзеш кветкi васiлька.

Сяргей Качанаў-Брандт, 17.08.2016