Усе рубрыкі

Шлях праз памылкi — Сяргей Брандт

На горасным небе не бачна святла, Адны толькi цяжкiя хмары. I стогне ў голас пад крыжам ралля, Бо шчырасць вартуюць пачвары. Не вырай iз дальнiх i цёплых краiн, То дождж цягне космы над лесам. І чырванню плача счарнеўшых рабiн Верш зграбны чужой паэтэсы.

Навошта надвор’е махае галлём I дробным калоцiць у вокны? Жывём, […]

Развiтанне. Сяргей Брандт

Цябе я болей не пабачу, Ад гэтага яшчэ бальней. Але нiхто не растлумачыць, Дзе будзе потым спакайней.

Замест пасадак i сцяжынак За вокнамi нямы паверх, Рэкламы бляск сухiх памiнак I смачнай забароны грэх. Днi пацякуць зусiм павольна, Не зменяць воблiк авеню. Кавал зямлi маленькi з поля Напомнiць доўгую раллю. Па ей брыдзе […]

Кавалачак роднай зямлi. Сяргей Брандт

Я любiць цябе не перастану, Дзядоў маiх кавалачак зямлi! I нават, калi дыхаць перастану, Буслом прайду па вiльгатнай раллi.

Я цябе нiколi не забуду, Бацькоў маiх лясная цiшыня! І нават стаўшы пасля смерцi брудам, Туманам золкiм прыйду апасля. Я цябе не перастану клiкаць, Дзяцей маiх дазволены спакой! Пасля марозаў буду цёплаю адлiгай, […]

Беларусь — мая старонка. Сяргей Брандт

Там, дзе распахана ралля Пад плугам моцнага каня, Узыйдуць потым каласкi I засiнеюць васiлькi.

Там, дзе хвалюецца раўчук I лiчыць ластаўкi хлапчук, Дзе цягне кмiнам ад ракi, Снуюць паважныя гракі. Дзе за абшарамi абшар I трошачкi народных чар, Сцяжынам, як вядома, брат, За вёскай чысты далягляд. Дзе роўныя ляжаць пакосы, Блiшчаць бурштынавыя росы. […]