Пануры, шэры дзень у голым полi, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа i нiколi, Зялёным не пакрыецца аслiзлая мяжа. У небе птушак хворых адгалоскi Навеюць сум вакол, а золата рабiн, Як скарб зямлi ляжыць, ля самай вёскi, Адмежаваўшыся ад чарнаты галiн.
Дым з цеплынёй запросiць у госцi, Сядзець ля […]