Усе рубрыкі

Кветкi васiлька — Сяргей Брандт

На слуцкiм поясе блакiтным, На срэбры кветка зацвiце. Каштоўнасцi часоў здабытых У куфар нехта зноў складзе.

Каб засталiся для нашчадкаў, Каб людзям потым паказаць, Як ткалi добра раней маткi Так і цяпер не могуць ткаць.

Залоцiць сонечка на волi, Цудоўна ззяюць дзеткам сны. Туман — паркаль у чыстым полi І дождж з […]

Кладка памiж тым i гэтым — Сяргей Брандт

Правядзi мяне да кладкi, Далей я пайду адзiн. Там дзе могiлкавы латкi, Як туман празрысты дым.

Там дзе лiчбы на каменнях Абгарнуў схаваўшы мох, Там цукерак старых жменя, Дуб вялiзны — лясны бог.

Там дзе не звiнiць сiнiца, Не грымяць удзень званы, Дзе памерлым добра спiцца — На тым свеце бачаць сны.

[…]