Усе рубрыкі

МАМА — ЛЕПШАЯ IЗ КВЕТАК – Сяргей Брандт

Мама есць у зубраня,
У зайчаня, у кацяня.
Слон маленькi мае маму,
Пацучок шэры — таксама.
динозавр
Мама ёсць у Эдзiка
I ў братоў-мядзведзiкаў.
Буслiк мае птушку-маму,
Камышовы кот — таксама.

Мамы ёсць заўжды ў дзетак,
Мама — лепшая iз кветак.
Пчолкi маюць пчалу-маму,
Дзіназаўрык Бу — таксама.

Сяргей Брандт, 30.07.2013

КАЗАЧНЫЯ АПАВЯДАННI ПРА ГНОМА I ДЗЯЎЧЫНКУ ПАЎЛІНКУ – Сяргей Брандт

Частка чацвёртая
Залатыя лясныя карасiкi
гном и девочка
Сонейка марудна паднялося над хутарам. I адразу заспявалi прачнуўшыся птушкi, зашкублiся* пад печкай жвавыя мышаняты, а Паўлiнка нiяк не магла расплюшчыць свае вочы. Амаль паўдня яна хадзiла са сваім малым сябруком па лесе i шукала грыбы.
Учора ўсё было сапраўды цудоўна, але свежае лясное паветра i цiкавае вандраванне зрабiлi сваю справу — дзяўчынка спала ўсю ноч, як пшанiцу прадаўшы, вельмi, вельмi смачна i прачынацца не збiралася. Гадзiнiк прапеў дзевяць гадзiн ранiцы.
Гном падняўся, як заўжды, з першым праменьчыкам сонца, вымыў твар i рукi студзёнай вадзiцай, прайшоўся па сваёй агароднай дзялянцы, У хаце было надта цiха …затым ён паганяў зайчанят ад маладой морквы, паказаў iм, дзе расце смачная канюшына, напiўся смачнай ячмянёвай кавы са свежым (прынеслi суседкi-ваверкi) з арэхамi караваем. Ад хаты веяла соннай цiшынёй.
— Ну i павошта, ты, малую ў лес за сабой пацягнуў? — запытаўся ўголас сам у сябе чалавечак. — Яна ж са сталiцы прыехала, дзе ёй там за паўдня дзесяць кiламетраў прайсцi-прабегчы.
— Трэба нешта рабiць, — i ён накiраваўся да студнi, дзе побач у нары, пад вялiкай яблыняй жыло сямейства руплiвых вожыкаў.
— Добрай ранiцы, сусед! Разумею, што маeш свае справы, але дапамажы мне дзяўчынку разбудзiць. Патапачыце, калi ласка, усе разам пад яe вокнамi.
Вожыкi адклалi свае справы на потым, а спраў летам яны мелi вельмi многа, i шэрым
ланцужком запыхцелi туды-сюды: адзiн, другі, трэцi раз… Нiякага выніку — цiшыня.
— Cам бачыў, сусед, тапацелi, сапелi i пыхцелi, усiх мышэй напалохалi, а малая спiць сабе.
Трэба цяпер з гарматы страляць. Выбачай, але справу за нас нiхто другi не зробiць, — i пайшлi далей грыбы сушыць, ды яблыкi з дзiчкамі на долькi рэзаць. — Праз паўтары гадзiны наступiць поўдзень.
Тады Гном завiтаў да сваёй рыжахвостай суседкi-вавёркi, якая тым часам ужо заканчвала ўладкоўваць арэхi ў каморку свайго дупла, але на прамову яго дапамагчы не адмовiла, а хуценька ўскочыла ў расчыненае акенца ў хаце, затым на ложак, – Цок,цок,цок! Прачынайся, дарагая, сонейка над лесам паднялося! Цок, цок, цок!
Расплюшчыла Паўлiнка вочы — дзень сонечны, вавёрка на ложку сядзiць, нечага на яе злуецца, цокае. Вось якая яна соня! Трэба ўставаць хутчэй. Спраў летам на хутары на ўсiх хопiць.
Тым часам чалавечак ужо дагледзiў усе свае градкi, палiў нават сунiчныя радкі i, седзячы на зэдлiку* пад кустом язмiну, чакаў, калi ж прачнецца гаспадарка хутара. На столiку побач пыхцеў самаварчык, на талерцы горкай ляжалi пернiкi, цукеркi i кавалачкi цёплага яшчэ вавёрчынага пачастунку.
— Добрай ранiцы! — прамовiла дзяўчынка i прысела побач. — Не злуйся на мяне, я не буду спаць болей так доўга.
— Добры дзень! — усмiхнуўся Гном, падлiваючы гарбату ў каляровы кубачак. — Нiчога звыкнешся. Снедай i пойдзем сёння на лясное азярцо карасiкаў на юшку лавiць. Залатых!
— Карасiкаў? Залатых? A што бывюць i такiя? А ў цябе есць спiнiнг? А чарвячкоў ужо накапаў? А прыкормку зварыў? A на што залатыя карасiкi ловяцца?
_____________________________
*зашкубіліся – развесяліліся
*зэдлік – маленькая лаўка

Сяргей Брандт¸ 26.07.2013 г.

ДАВАЙ ПАЧНЁМ МЯНЯЦЦА – Сяргей Брандт

У Кацi — новае пальто,
У Цiны — вершыкi Барто.
У Слаўкi — камiзэлька
I кот на батарэйках.

У Iры — плацце ў кветкi,
(Зайздросцяць Iры дзеткi.)
У Лёнькi — доўгая вуда,
Шалаш i плыт каля маста.
269919_600
У Лены – жоўты мячык,
Таўсты глiняны глячык.
„У Дзiмкi — кажа Толiк —
Ёсць жабяняткаў слоiк.

Мо хопiць нам злавацца?
Давай пачнём — мяняцца!”
На выгане ля крайнiх хат
Мяняюць хлопцы жабянят.

Сяргей Брандт, 25.07.2013

БЕГЕМОЦIК – Сяргей Брандт

Даражэнькi бегемоцiк,
У цябе вялiкi роцiк.
У цябе таўстая спiнка,
I не маеш ты шчацiнкi.
1297973990_Skazochnye_begemotiki_1
Пад ваду хаваеш вочы
I равеш, бо есцi хочаш.
У цябе мяккiя пяткi
I не робiш ты зарадкi.

На бачку сваім ляжыш
I як трактарчык храпiш.
Даражэнькi бегемоцiк,
У цябе таўсты жывоцiк.

Трэба спортам занiмацца,
Скакаць, бегаць i смяяцца.
Вадзяны, ты, добры конiк,
Вось табе мой парасонiк.

Сяргей Брандт, 24.07.2013