Гэй, у лесе, пры даліне,
У нас сталася бяда:
У даліне, у гушчары,
Калыхаліся камары;
Дуб да дуба пахіліўся,
Камар з дуба зваліўся…
Аб дубовую кару
Пабіў камар галаву
Пабіў камар патыліцу
Аб дубову караніцу
Ой, пабіў камар бакі
Аб дубовыя сукі
Ой, пабіў камар калені
Аб дубовыя карэнні!
А як далі мухам знаць,
Прыляцелі ратаваць:
— Камарочку, родны браце,
Як-жа цябе ратаваці?
— Пасылайце да аптэкі,
Ці не будзе трохі лепей…
— Камарочку, родны браце,
Дзе-ж нам цябе пахаваці?
— Не хавайце край даліны,
Бо вырыюць мяне свінні;
Не хавайце край дарогі,
Бо дратаваць будуць ногі;
Пахавайце ў цёмным лесе
Пры зялёненькім арэсе!
Будуць арэхі шчыпаць
І камара ўспамінаць.
Са зборніку “Народныя дзіцячыя песенькі” В. Луцэвіч, Менск, 1939
Каментаваць