Колькі раз нас палілі агнём, Колькі раз мы гублялі і мову. А цяпер паглядзі – зноў жывём, Кружыць бусел над белым касцёлам.
І пяюць як заможна званы, І ляціць спеў над полем, над вёскай, Доўгі след ад цяжкой бараны Ды гамоняць драўляныя кросны.
На стале вышываны абрус Усе заходзьце, усім будзем рады. […]
