Пад вячор зязюля лiчыць, Дзетак сваiх горка клiча. Змрок пагоркi абгарнае, Птушка плача, не спявае.
Колькi было гэтых вёснаў? Па чужых малыя гнёздах. Золкaм ля ракi цярушыць, Але ж праўду не парушыць. I ляцiць плач над узлескам, Там, дзе выраслi пралескi. Пад вячор зязюля лiчыць, Дзетак сваiх горка клiча.
Сяргей Качанаў-Брандт, 10.03.2015 […]
