З цыклу «Мая святая Баларусь!»
Калi паклiчуць зноў дахаты Сумотным крыкам жаўрукi, Як памiнальным божым святам Кране той плач маёй рукi.
Спалiўшы ў храме ўсе турботы, З мaлiтвай летнix навальнiц, Дождж змые цёплым адзiноту Сустрэўшы плямачкi каплiц. У час замшэлага свiтанкy Туман падыйдзе да платоў. Каб пакланiцца мне на ганку I хлеб […]
