Усе рубрыкі

СУМЕСНЫЯ СПРАВЫ – Сяргей Брандт

Кацяня прыбрала дворык, Кошка зранку была хворай. Жменьку проса — пылянятам, Яны просу вельмi рады.

Падмяла ў садок сцяжынку, Не прысела на хвiлiнку. Пазбiрала ў траве дзiчкi I ў склеп схавала звычна. Завiтаў на госцi Шарык, Цераз лес даў круг нямалы. „Можа пабяжым да рэчкi?“ „Трэба мне паiць авечак.

Мамка зранку была хворай, […]

Кліча ўвосень школа – Сяргей Брандт

Аглянуцца не паспелi — Днi iмгненна праляцелi. Червень, лiпень — жоўтым сонцам, Лес — зялёным за аконцам.

Вось апошнi месяц — жнiвень З ураджаем нас пакiнуў. Кажуць хмаркi: „Хутка восень! Туман заплёў рабiнцы косы.” Школа заўтра ўсiх запросiць, З верасня пачнецца восень. Сабяруцца птушкi ў вырай Пракрычаць: “Зямля, шчаслiва!”

Дзеткi выраслi за лета […]

АД УЗЛЕСКУ, ЦЕРАЗ ПОЛЕ – Сяргей Брандт

Мiлы край майго дзяцiнства Ад узлеску, цераз поле. Песня бабкi над калыскай, Час той не вярнуць нiколi. Сцежка, як жыццё, здаецца Крок ступiў — навокал сосны. Каля вёскi птушка ўецца, Хлопчык стаў зусiм дарослы.

Хатка – купкай невялiчкай, Двор зарос, быльнёг сцяною. Пад страхой жыве сiнiчка, Час той не вярнуць нiколi.

„Прывітанне, – […]

САМАХОДНЫ ДРАНДУЛЕТ – Сяргей Брандт

Змайстраваў з бярозы дзед Мне трохколы драндулет. Як сапраўдны ён ляцiць, Толькi жудасна рыпiць. З лазы — колы, з дуба — руль, Сказаў мне: “Не рызыкуй! Не лятай з гары стралою, Ён драўляны, ты ж малое.

Падрасцеш i ў Хажове Купiм потым ровар новы. А цяпер — для нашай вёскi, Табе хопiць i […]