Усе рубрыкі

МIНОРНАЕ ПАЧУЦЦЁ – Сяргей Брандт

Залатым халодным лiсцем, Можа хто не заўважае… Мяце восень, душы чысцiць, На вятрах жалобна грае. Вырай цягнецца да лесу I бярозкi сцiпла плачуць. Туман хустачкай завесiў, Усё, што мае вiд жабрачы.

Мокнуць пад дажджом дарогi, I дрыжаць маркотна хмары. А бальшак на дзень кароткi Знiк у восеньскiм пажары.

Сяргей Брандт, 30.09.2013

[…]

Ігар Кузьмініч: Як паўстаў мураваны “Стары Замак” у Гародні

 

Некалі даўно Гародня была маленькім горадам абнесеным драўлянай сцяной і земляным валам. Праўда была частка сцяны зробленай з плінфы, такой асаблівай тонкай і быццам разпляжанай цэглы, але гэта быў толькі адзін кавалак сцяны з заходняга боку, які здзіўляў падплываючых да Горадні з мора па Нёмане купцоў. Збольшага абарончыя прыстасаванні – сцены і […]

НОЧ ПЕРАД ВЯЛIКIМ СВЯТАМ — Сяргей Брандт

Узмахнула ноч крылом, Прылягла на дахi хат. Да зары, з лучынкай зноў, Бродзiць месяц, яе брат.

Ценню цягнуцца за iм Рэчкi з квёлых завiрух. Па камiн у снезе млын I не бачны сад, раўчук… Зоркi кропкамi дрыжаць I крычыць, злуецца птах, Што не можа доўга спаць, Пад страхою, у сянях.

Над ракой зшарэла […]

АДЗIНОТА СПАЦЬ НЕ ХОЧА — Сяргей Брандт

„Бацька, не iдзi ты ў сваты! Не бяда, што так кахаю. Бедны я i брыдкаваты, Ды зямлi сваёй не маю!

А там трэба — конь сталёвы, Тры авечкi, бочка з мёдам. Хатка з студняю, карова I садок за моцным плотам. Адну прыгаршню чырвонцаў- Бо паненка вось такая! Для яе ўсходзiць солнца, У нашым, за […]