Закахаўся наш Віталік
У сваю суседку Таню.
Ён “увагу” праяўляе:
То падножку падстаўляе,
То шчыкне,
То штурхане,
То да лужаны піхне,
То хусцінку ёй сарве,
То падручнікі парве…
Але ўсё, на жаль, дарма,
Узаемнасці няма!
І чаму?
У чым прычына?
Замаркоціўся хлапчына.
Што ён толькі не рабіў:
І штурхаў,
І кпіў,
І біў,
І дражніў,
І абзываў,
І праходу не даваў…
Ён і гэтак,
Ён і так…
А яна –
ну аніяк!
Да яго не падыходзіць,
За сто крокаў абыходзіць,
Толькі ўбачыць – уцякае…
Бессардэчная якая!
Крыніца: сайт пісьменніка Генадзя Аўласенкі
Каментаваць