Казкі беларускія

Ёсьць павук, нябачны, быццам сон,
Павуцінаю няўлоўны ён.

Абвівае шар зямны з імпэтам.
Той павук завецца інтэрнэтам.

Што было, што ёсьць,
Што будзе ў сьвеце –
Зьвесткі ёсьць пра ўсё ў інтэрнэце.

З дому не выходзячы нікуды
Можаш слухаць птушак, быццам цуды.

Ні пяра ня трэба, ні паперы
Сябру ліст прыслаць. Нячутна ў дзьверы

Грукнецца нябачны пашталён,
Ліст у той жа міг уручыць ён.

Слухай інтэрнэт, чытай, пішы –
Але й сам мазгамі варушы!

Рыгор Барадулін Чытаць далей » Павуціньне — вершык пра інтэрнэт (+mp3)