|
|
Спяць у хаце. Знiчка-зорка
Дагарае думкай горкай.
Каганец сляпы капцiць,
Дождж за шыбаю шумiць.
Ляцяць хмары над зямлёю
Клён стаiць счарнеўшы ў полi.
Уноч галосяць ля ракi
Злыя зданнi, як ваўкi.
Спяць у хаце. Лета снiцца
Водар сена, поля, быццам
Так лагодна грэе сонца
Дзетак мокрыя далонцы.
Песня родная пральецца,
Можа гэта ўсё здаецца?
Каганец сляпы капцiць
Дождж за шыбаю шумiць.
Спяць у хаце ….
Сяргей Брандт, 25.06.2012
Снегам вёску накрывае,
А ўжо вясну чакалi.
Сакавiк заблытаў у полi,
I дзяцей няма ў школе.
Над зямлёй раве, паслухай!
Ляцiць, злуецца завiруха.
Вясна згубiла свой давер,
У госцi завiтаў Хаўер.
Сяргей Брандт, 17.03.2013
Пытаý камарык у карасiка:
«Скажы, карасiк , колькi часiку?»
Карасiк той плыве пад мосцiкам,
Маýчыць i толькi круцiць хвосцiкам.
А жаба квакае i квакае.
Пытаý камар яе па-ýсякаму.
А жаба: «Я пра час не ведаю,
Табою я, камар, паснедаю». Чытаць далей » Камарык — Алег Старынчык
Доўга плакалi, радзiлi,
Хлеў i сад вадой свянцiлi.
I нарэшце, прыйшло следам,
Аддаць з яйкамi…суседу.
Усiх злыдняў i хутчэй,
З кaшом пакінуць ля дзвярэй.
Вось як слаўна парашалi-
Зло сваё другiм аддалi. Чытаць далей » Казка пра тое, як на зямлі з’явіліся злыдні – Сяргей Брандт. Частка трэцяя
|
|
