|
Дарагія сябры!
Дарагія жанчыны!
Дарагія дзеці!..
Не, ну ты паглядзі — усё падаражэла!!!
— Малады чалавек, а вас не вучылі ў дзяцінстве саступаць месца ў транспарце пажылым людзям?
— Бабуля, але гэта ж мая машына! Чытаць далей » Дарагая, я банкрут! Ты па-ранейшаму будзеш мяне кахаць?
Селянін косіць, а вакол яго указчыкі стаяць і парады даюць:
— Ты касу з двух бакоў натачы — прадукцыйнасць узрасце!
— І граблі ззаду прычапі — адразу будзеш траву зграбаць!
— І парасон у зубы вазьмі — ад спёкі сонечнай!
Фота: Уладзімір Смірноў
Тут ён усё кідае і бяжыць з сенажаці. Чытаць далей » Ліхтар да пупа — і касіць!
Паколькі ў Аленкі асяродзьзе дзьвюхмоўнае, часьцяком прыходзіцца праводзіць дыфэрэнцыяцыю словаў. Напрыклад, “Аленка, па-беларуску гэта дрэва, а па-руску — дерево”. Часам гэтая формула адгукаецца вельмі дзіўна:).
Купілі бабулі велатрэнажор.
— Ой, йовай! – радуецца Аленка. (Ровар то бок)
— Нет, — кажа бабуля, — это велотренажёр.
— Ета па-йюску — вейят’еназой, а па-бейяюску – йовай! – пераконвае ўнучка.
Разглядаем малюнак. На малюнку акварыюм.
— Г’ядзі, — кажа дзецька, — йібка ў вадзе!
— Так, — адказваю, — гэта акварыюм з рыбкамі.
— Не, ета па-йюску — аквайюм, а па-бейяюску – вада!
Чытаць далей » Прыгоды Аленкі (дзіцячыя пэрлы)
Турыст пытаецца ў чабана:
— Бацька, вось адкажы, а колькі твае авечкі даюць за сэзон поўсці?
— Белыя ці чорныя? – пытаецца чабан.
— Ну, чорныя.
— Чорныя – два кілаграма.
— А белыя?
— І белыя – два кілаграма.
— А адкажы, бацька, калі ласка, колькі ім патрэбна ежы на дзень?
— Чорным ці белым? – удакладняе чабан.
— Ну, чорным.
— Чорным – адзін кілаграмм.
— А белым?
— І белым адзін.
Турыст у шаленстве:
— Ты што мяне раздражняеш? Чаму ўвесь час пытаешся чорныя ці белыя, калі вынік адзін і той жа?!!
— Ну-у, дык чорныя ж мае… – адказвае чабан.
Турыст разумеючы:
— А-а-а… А белыя?
— І белыя мае…
Малюнак: prikol.i.ua
Яшчэ адзін анекдот Чытаць далей » “Бацька, а колькі твае авечкі поўсці даюць?”
Ст. 2 з 4«123...»Апошняя »
|
|