Пад самым акном
Свой дзiцячы аброк
Збiрае расхрыстаны
Восеньскi змрок.
Лагодных усмешак
Амаль кошык цэлы,
А сны ён збiрае
Да ранiчкi белай.
Сны дзетак маленькiх —
Iрынкi, Арцёмкi,
Ступае ён цiха,
Бо носiць валёнкi.
А сам ён не мае
Фарбованых сноў,
Старанна збiрае
Дзiцячыя зноў.
Ён потым сны
Дзетак малых разглядае,
А з самых цудоўных
Калекцыю мае.
I кожны вячор
Свой дзiцячы аброк
Збiрае расхрыстаны
Восеньскi змрок.
Сяргей Качанаў-Брандт, 10.04.2015
Каментаваць