Ён палюе, а ты спiш:
— Трымш, Трымш!
Ён галосiць, ты маўчыш:
— Трымш, Трымш!
Ён схапiў, а ты крычыш:
— Трымш, Трымш!
Ён гадлiвы, як павук,
Ён жахлiвы начны гук.
Ён пад вокнамi чакае,
За малымi назiрае.
Спiш ты, ён цябе палюе
I нiхто яго не чуе.
Ты маўчыш, а ён паўзе,
След вужакi на расе.
Ты крычыш, бо ён галосiць,
Сноў тваiх цудоўных просiць.
Ён палюе, а ты спiш:
— Трымш, Трымш!
Ён галосiць, ты маўчыш:
— Трымш, Трымш!
Ён схапiў i ты крычыш:
— Трымш, Трымш!
Сяргей Качанаў-Брандт, 10.04.2015
Каментаваць