КАЛАСОК – Сяргей Брандт

На сцяжынцы, праз лясок,
Пшанiчны вырас каласок.
Жвiр трымаў яго карэнне,
Там, дзе мыш згубiла зерне.

Лагодна сонца зверху грэла,
Ноч казкi цiха яму пела.
А дожджык грыбны — дробны,
Вадою частаваў па кроплям.

I вырас каласок да неба
Цалюткi воз смачнога хлеба.
Прыйшла пара збiраць багацце,
Затым малоць, пячы хлеб сваццi.

А з ураджаю — адно зерне
Схаваць пад лаву – на насенне.
Каб на сцяжынцы, праз лясок,
З вясны рос дзюжы каласок.

Сяргей Брандт, 04.09.2013