У бару — перапалох,
Упалiлi краты мох.
Ноччу ў хованкi гулялi,
I з газнiчкамi скакалi.
Не заўважылi iскрынку,
Што згубiлi ў хваiнках.
А пад ранiцу — не жарт!
Усе беглi на пажар.
„Як i чым цяпер тушыць?”
Мышы сталi галасiць.
Птушкi, звяры не маўчаць:
„Памажыце нам!”- крычаць.
Толькi ластаўка стралою
Праляцела над сасною.
I да хмар, што ў паднябессi.
„Бачыце, што там у лесе?”
Хмаркi шчокi ўсе надзьмулi:
„Бачылi, не прамiнулi.”
Затрос гром ды барадой
I залiў пажар вадой.
У бару зноў цiха-цiха,
Дзетак спаць кладзе яжыха.
А краты ад небяспекi
Атрымалі на арэхi.
Сяргей Брандт, 01.05.2013
Каментаваць