У прыгаршню зоркi збiрае,
Вясна туманоў святло п’е.
А лес захапiўся iмклiвасцю мая,
Махае галiнкамi ды нешта пяе.
I клiча дзяцiнствам сцяжынка,
Раўчук за пагоркам уголас звiнiць.
I птушкi на полi чакаюць дажынкаў,
Вазочак старэнькi лагодна рыпiць.
Над вёскаю хмарка ўецца,
Затым пойдзе цяжка далей i далей.
Ды можа пад вечар дажджом павярнецца
I стануць падворкi пустыя дабрэй.
Сяргей Брандт, 20.05.2013
Каментаваць