Усе рубрыкі

НАЧНЫ ПТУШЫНЫ ПЛАЧ — Сяргей Брандт

З цыклу «Прыцягненне Сатурна»

Не плач, птушка, уначы,
Давай лепей памаўчым.
Паглядзiм на вырай зорны,
Аксамiтны ён, не чорны.

загруженное

Не стагнi, на сэрцы млосна,
Слёзы капаюць на кросны.
Там, у занябесных далях,
Знойдзем усё, што не шукалi.

Для цябе – цудоўны край,
Для мяне, магчыма, рай.
Млечным шляхам да нябёсаў,
Дзе бурштынам ззяюць росы.

На зямельку не вярнемся,
Памiж зорак застанемся.
Што нам грэшная зямля —
Цябе шчаслiвай зраблю я.

Не плач, птушка, уначы,
Давай лепей памаўчым.
Стогн не даляцiць да неба,
Жоўты месяц лустай хлеба.

Сяржук Жменя, 24.04.2014

Каментаваць

Магчыма карыстацца гэтымі HTML тэгамі

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>