На нядзельку да бабулi —
Малы ўнук з самiх Мачулiшч.
Гарадскi i вельмi спрытны,
Пяць гадкоў, Бажко Мiкiтка.
Ужо чытае чыста словы,
Знае чым кармiць карову.
У кiшэньцы — тэлефончык,
Вось такi цудоўны хлопчык.
Спрабаваў вады з глячка,
З хлебам з’еў паўагурка.
I пытае ў суседкi:
«Там, на градцы, гэта кветкi?»
«А малыя пыляняты-
Гэта цацкi немаўлятам?
А карове бабцi нашай
Квасу можа даць ды кашы?
А найлепей — смачнай «Колы».
Смех, ды толькі невясёлы.
Малы ўнук з самiх Мачулiшч
Не часты госць, ты, ў бабулi.
Cяргей Брандт, 27.02.2013
Каментаваць