Срэбрам ззяе павуцiнка,
Прывiтаць усiх хоча.
Зачапiлась за галiнку,
Засталась да ночы.
«Што тут робiш, дарагая?»
Зорны шлях пытае.
«Ты зусiм яшчэ малая
У гэтым цёмным краi.»
«Зачапiлась за галiнку
Не ляцець да хаты.
Думала, што на хвiлiнку
Не змагу даць рады.
Забяры меня з сабою
Ты ўсё бачыш у полi.
Буду я заўжды з табою
У зорным наваколлi.»
Сяргей Брандт, 07.09.2012
Каментаваць