На дне зялёнага неба,
Хаваецца жвавы праменьчык.
А ён так наверсе патрэбны,
Ад сонейка добры агеньчык.
А ён пад зялёнаю тоўшчай
Шукае бурштын далiкатны.
Ды цёмна там, як доўгай ноччу
I свету зямнога не бачна.
I зоркам малым не патрэбны,
Да зорак ён сам не прыстане.
На дне зяленага неба
Праменьчык iмгненна расстане.
Схавае бурштын назаўседы
Цяпло i натхненне малога.
I стане ён цудам прыроды,
Якога ў моры так многа.
Сяргей Брандт, 25.02.2013
Каментаваць