Усе рубрыкі

Заручаныя летам. Сяргей Брандт

Я табе, каханая, ружу прынясу, Упляцi пунсовае ў сваю касу. Дождж пад вечар скончыцца, любая мая, Косы твае доўгiя — чысцiня твая.

Сена невясомае складзена пад дах, Ты ляжыш прыгожая на маiх руках. Я цябе, шаноўная, цераз ноч нясу, Расплятаюць поцемкi з кветкаю касу. У тумане пасвiцца каля рэчкi конь, Стан твой уздымаецца […]