Пабялiлi лес туманам — Густым, цяжкiм малаком. Нешта холад крочыць рана, Енчыць зайцам пад акном. Трава раптам пажаўцела, Гарыць толькi кроў рабiн. Лiсце з мокрым абляцела З пачарнеўшых ушчэнт галiн.
Адыйшло павольна лета, Промнем жоўтым праз раку. I стаяць нiкчэмна кветкi Плямкай стылай без граху.
Гусi закружылi нейкi Танец нудны, знiк спакой. Прыкрывае ростань […]
