“Выявай цудоўнай над лесам узыходзiць Зорка-бурштын” — так пяюць у народзе. Промнi святочным ззяюць лагодна, Такой i ў небе не бачна нiводнай.
Мабыць яна ёсць надзея людская, I не шкада, што як кропка малая, Бо там каля лесу ў дробнай сядзiбе “Хлапчук нарадзiўся” — крычыць гаварлiва.
Свет зорачкi божай усюды пральецца, А прыме […]
