На марозе попел Дзед цярушыць цixa. “Эй, старэча, хопiць! — шэпча ўслед лiха, — Што ты сееш чорным? Не вясна, а студзень. Смерць чакае ў белым, Ты жывей не будзеш. Колькi не рассыплеш, Не прачнецца поле, I сваiх не вернеш З-пад зямлi нiколi». “Смерць мяне не мiне — дзед цярушыць попел, — Лёг на […]