Усе рубрыкі

Кавалачак роднай зямлi. Сяргей Брандт

Я любiць цябе не перастану, Дзядоў маiх кавалачак зямлi! I нават, калi дыхаць перастану, Буслом прайду па вiльгатнай раллi.

Я цябе нiколi не забуду, Бацькоў маiх лясная цiшыня! І нават стаўшы пасля смерцi брудам, Туманам золкiм прыйду апасля. Я цябе не перастану клiкаць, Дзяцей маiх дазволены спакой! Пасля марозаў буду цёплаю адлiгай, […]

Я З БЕЛАРУСI РОДАМ! — Сяргей Брандт

У гармонii з душой людской зямля, Так было сёння, будзе заўтра і пасля. А кожны дзень цудоўным будзе днём, Пакуль мы шчыра для ўсiх жывём.

Плыве па небу жменя чорных хмар, Але ад гэтага не будзе сумным твар. Вясёлка невядомым пафарбуе далi, Праз дахi працякуць рачныя хвалi. У гармонii з душой людскі спакой, […]

ТРАКТАР «БЕЛАРУС» – Сяргей Брандт

Жыу ў вёсцы конь стары, Ен араў, вазiў малых. Дровы з лесу, сена з поля, Вось канька старога доля.

А цяпер конь iз жалеза, Зямлю плуг, як масла рэжа. Цягне цэглы цяжкай воз, У спякоту цi ў мароз. Гэты „конь“ завецца трактар — Тэхналогiй новых фактар. Ён не есць, не п’е, не спiць, Да […]