Жвiр бацькоўскай зямлi Кране цёплым далонь. Iдзе ўздоўж па раллi, Працай стомлены конь.
Там, за чорнай мяжой, Каля ног iмжыць змрок. Пахне памяць слязой, Не чуваць млосны крок.
Што здабыў у жыццi — На той свет не ўзяць. Не прыдбаць, не цвiсцi, Толькi з вечнасцю спаць.
Лес за рэчкай шумiць, Свецiць зоркай […]
