Дыван замшэлых скрыжаванняў I горкi смак пустых дамоў, Стаяць слупы маркотным зданнем — Мяжой зацёртай ушчэнт вякоў.
Нi чутна галасоў i крокаў, Адзервянелы шмат маста, С паважнай сцiпласцю, здалёку, Прыходзяць з навiной лiста. Нямых руiнаў адгалоскi, Былога не вярнуць, у снах Забытыя дзяцiнствам вёскi, Над дахам — белы Млечны Шлях.
Набожна цiшыня ў […]
