У адной пані касцы сена касілі. Утаміліся і ляглі адпачыць. Ажно і пані едзе.
— Уставаймо, хлопцы, бо дастанецца нам ад пані, — кажа адзін касец.
— Ляжыце, хлопцы, скубіце траву, а я ўжо знайду, што сказаць, — адказвае іншы.
Вось пад’ехала пані і пытае сярдзіта:
— Чаго вылежваецеся, гультаі?
А касец ёй:
— Вось, пані, касілі-касілі, ды й дайшлі да такой травы, што каса не бярэ, то мы яе, праклятую, рукамі ірвем.
— А, ну то гэта іншая справа! — прамармытала пані. — То так і далей рабіце…
Прыказкі пра гультаёў
1. Гультай за работу, а мазоль за руку.
Калі гультай наракае на цяжкую работу, якая быццам яго ў калецтва ўганяе.
2. Гультай сем рэчаў разгадае.
Калі гультая клічуць на работу, дык ён шмат прычынаў знойдзе на тое, каб не працаваць.
3. Ад работы і коні дохнуць.
Гэтак прыказвае гультай, калі яго прымушаюць да работы.
4. Баба з калёс, калёсам лягчэй.
Прыказваюць, калі бескарысны чалавек адмаўляецца ад кампаніі, ці гультай адмаўляецца ад службы.
5. Работа ня воўк, у лес не ўцячэ.
Прыказвае гультай, што выкручваецца ад работы.
6. У пастушкі няма служкі.
Калі нейкі гультай вымагае, каб яму прыслугоўвалі.
7. Улетку, улетку зраблю сабе клетку! — кажа сабака.
Калі нейкі гультай валацуга стане хваліцца, як ён некалі пабагацее.
Прыказкі — з выдання “Прыказкі Лагойшчыны”
Каментаваць