Як судзiлi Жырафу
«Ты аглобля, жэрдка, «жыр»
I нязручны пасажыр,»-
Усяк гавораць на Жырафу
-Кран пад’ёмны. Даць ёй штрафу.
Што ты, доýгая, зрабiла?
Галавою сонца збiла!
Сонца ýпала на луну
I цяпер нам не да сну.
жырафа
З-за цябе мы мiс Шлагбаум
Атрымалi поýна траýм.
Лепш ляжала на зямлi,
Мы б цябе нейк абышлi!»
Тонкiм галаском Жырафа:
«Нi за што даеце штрафу!»
Языкам гаворыць злым:
«Не павiнна я нi ý чым,
Не знасiць мне галавы.
Пайшлi разам да савы!»
Да савы прыйшлi судзiцца,
Як усiм саве не спiцца.
I яна выносiць шалi.
Кажа: «Шалi паказалi ̶
Выйшла непаразуменне,
Сонца рэдкае зацьменне.
Хоць i рост твой метраý сто.
Штраф даваць няма за што.
Усё на гэтым не павiнна.
Ты прабач усiх, жардзiна!»
Сонца выйшла i заззяла.
Як, ранней, нам добра стала.
Паважаюць ýсе Жырафу,
Не даюць ёй болей штрафу.
Ад чаго ж яна сумуе,
Калi крыýдных слоý не чуе?
11.05.2011г.
Каментаваць