Усе рубрыкі

ЗОРАЧНАЯ ДОЛЯ — Сяргей Брандт

Зорка зваліцца з нябёс
Кропкай жоўтай ў авёс.
Вось дык зорачная доля —
З хмар уніз, як смецце ў поле.

звезда 1

Што зорцы цёплая зямля,
Ёй нават кветкі не радня.
Праляціць, міргне агеньчык,
Нават травы не ўкленчаць.

Амаль да ранку праляжыць
І як вугольчык дагарыць.
Вось дык зорачная доля —
З хмар уніз, як смецце ў поле.

У наступны вечар золкі
Згубяць зноў сястрыцу зоркі.
Зорка зваліцца з нябёс
Кропкай жоўтай у авёс.

Сяржук Жменя, 05.05.2014

Каментаваць

Магчыма карыстацца гэтымі HTML тэгамі

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>