Усе рубрыкі

МЯДЗВЕДЗIК ЭДЗIК – Сяргей Брандт

Малы мядзведзiк Эдзiк Набыў сабе веласiпедзiк. I цэлы дзень туды-сюды, Цераз узлескi, праз рады. Якая школа? Ёсць язда, Ад лесу шпарка да маста. Ён колы сцёр амаль да дзiр А бацька кажа: “ Iдзi ў цырк!

Там цэлы дзень сабе лятай I кветкi ад дзяцей трымай. Пад самым купалам скачы Не хочаш? Тады не […]

ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – Сяргей Брандт

На чым стаіць усё? — На зямлi! На добра ўспаханай раллi, На камянiстай, на лясной, На беднай, але на свaёй! — На чым расце ўсё? — На зямлi! Сады, што водар збераглi, Лясы, тарфянiшчы, пагоркi, А зверху паглядаюць зоркi! — На чым жыве ўсё? — На зямлi! Як i бацькі твае жылi, Дзе i […]

“ВАРШАВА” – Сяргей Брандт

Успамiны аднаго маленькага хлопчыка з вёскі Брохаўшчына

“Варшава” Сярод лясоў, палёў, абшараў… Месяц жоўты, туман з рэчкi Вобраз з нечым вельмi вечным. Ходзяць у тумане конi, Па святой зямлi далоням. Ноч у вокны птушкай б’ецца, Калыханка кране сэрца. Над ляском ружовым — хмаркi, Цягнуцца занадта шпарка. Бачны зорак у рэчцы вочы, Чарга дню […]

МУРАШЫК СЯРГЕЙКА – Сяргей Брандт

У малога мураша Вельмi добрая душа. Ён прынёс мышатам Трохi лясной мяты. „Ешце, не чыхайце! З мёдам ужывайце!“ Да ваўка на госцi: „Мо злавацца досыць? Груш на нараджэнне, Звары сабе варэнне.” Да вечара мурашык Цягаў, кацiў i важыў. Малы, а вельмi дужы I скача цераз лужы. Калi знаёмы ў крыўдзе, На дапамогу прыйдзе. Вельмi […]