Усе рубрыкі

ЖЫЛА, ЖЫВЕ I БУДЗЕ ДАЛЕЙ ЖЫЦЬ — Сяргей Брандт

З цыклу «Мая святая Баларусь!»

Калi паклiчуць зноў дахаты Сумотным крыкам жаўрукi, Як памiнальным божым святам Кране той плач маёй рукi.

Спалiўшы ў храме ўсе турботы, З мaлiтвай летнix навальнiц, Дождж змые цёплым адзiноту Сустрэўшы плямачкi каплiц. У час замшэлага свiтанкy Туман падыйдзе да платоў. Каб пакланiцца мне на ганку I хлеб […]

МАЙСТАР ЦУДОЎНЫХ ГАБЕЛЕНАЎ — Сяргей Брандт

Гiсторыя, якая вельмi падобная на казку

Гэта былi тыя часы, калi простыя людзi жылi побач са старажытнымі багамi. Арэ мужык зямельку цi збiвае ў валкi скошаную канюшыну, багi заўсёды побач з iм то ў вобразе шэрага зайца пад зялёным кустом, то ў вобразе гаварлiвай вясёлай птушкi ў сiнявокiм небе. Пойдзе дзеўка па […]

Цудны сон — Сяргей Брандт

Прыцягнуць водар ад ракi Духмяных траў, смалiстай хвоi, На сваiх крыльцах матылькi I растрасуць з дажджом па полi.

Вясёлкi дзiўнай круглы дах Над лесам сцягам застанецца. I з родным спевам на жнiвах Кране абшар лагодна сэрцы.

Дзень за пагоркам прападзе, Пракрочыць пыльна па сцяжынцы. А зорак жменька на вадзе Прымерыць вабныя хусцiнкi.

Такi […]

Андрэй Мясткоўскі. ЗЯЛЕНЫ СВЕТЛАФОР.

Ішла ў дзіцячы сад дзяўчынка Алёнка са сваімі лялькамі — Медзведзянем і Ліскаю. І трэба было ім перайсьці вуліцу. Вось і кажа дзяўчынка Алёнка Лісцы з Мішам: — Не ідзіце цяпер, бо трэба чакаць, пакуль светлафор зяленым святлом засвеціцца. — А калі мы хуценька? — адказваюць Ліска з Мішам. Ды й пабеглі. А ехаў […]