|
Константин Бальмонт. Камыши (Перевод)
За поўначным часам у балотнай цішы, Нячутна, бязгучна шуршаць камышы.
Аб чым яны шэпчуць? Аб чым гаманяць? Навошта агеньчыкі побач гараць?
Мількнуць, падмігнуць і іх быццам няма. А побач вандруе, трымціць цішыня.
За поўначным часам сухім шапацяць. Там жабы ў гнёздах, вужакі свісцяць.
У балоце ляжыць паміраючы твар. То […]
Не падыходзь да дзвярэй хаты, Дзе памярла знахарка Марта. Бо толькі як ты iх адчынеш, У цемры жудаснай загiнеш.
Там, дзе ляжаць адны бярвеннi, Блукаюць па двары зноў ценi. Дождж прашумiць i не здаецца, Кажан над студняй малы ўецца.
А потым бразне звонка клямка I нешта цень штурхне ля ганка. У сенцах […]
Ой, ты ж маё сонейка, Распляцi ты коскi мне Па вясне, Каб вясёлы птушак спеў Аж да зорак даляцеў Па вясне.
Ой, ты ж маё сонейка, Адпрасуй кашульку мне Па вясне, Каб вада сястрыца зноў Падарыла мне любоў Па вясне. Ой, ты ж маё сонейка, Над лясочкам свецiць мне Па вясне, Каб тваё […]
|
|