|
Напэўна богу i не трэба З вадою хмары завярнуць. Пыл стаiць слупом да неба, Без дажджу не прадыхнуць.
Без вады травiца енчыць, Паляць промнi — быць бядзе. Пад спякотай куры кленчаць, У цень за хлевам кот iдзе.
Кнiгаўка крычыць, няйначы Высах жвавенькi раўчук. Цеплы ветрык нейдзе скачыць, Ляцiць у вокны з палёў пух.
[…]
Гiсторыя, якая вельмi падобная на казку ЧАСТКА ПЕРШАЯ Вучыўся ў аднаго варажбiта малады хлопец. Вельмi яму хацелася людзям дапамагаць. Грошай на вучобу не было зусiм, бацькоў таксама (памерлi ў дзяцiстве), а як жыць юнаку аднаму i без раднi? Bось i знайшоў сабе працу — зёлкi збiраць у лесе, потым лекi з iх па […]
“За грахі кветкам гэта спякота” — Лісце жухлае плача пад плотам. Ветрык збожжа варухае горкім, А на небе ні хмаркі, ні кропкі.
Пажаўцеў луг, не пасвяцца коні Азярцо абмялела і, як на далоні, Пыл ляжыць нерухомым анёлам, А калі пойдзе дождж — невядома.
Цень змарнела, мяжы не вартуе, Дыхаць цяжка ў мокрай […]
Туман схавае далягляды Перад вялікім летнім святам. Каб абнавіць жыццё святочным Ён пыл прыб’е вільготнай ноччу.
Расой лугі напоіць, ранкам Пральецца белым уздоўж ганка. Грыбніц у хвойнік нацярушыць І абтрасе свавольна грушы. Стаміўшыся прысне за лесам, На павуцінцы дыямант развесіць. Калі прамень над вёскаю пральецца, Туман да вечара нябачным застанецца.
Сяргей Брандт, […]
|
|