У лесе зімовым ад зайца ўцякала лісіца: Спужалася вельмі, калі ён страшэнна зароў. Лісіца зімой, яна ўсіх, нават мышкі баіцца, А заяц палохае нават асілкаў-зуброў…
[…]
|
||||||
У лесе зімовым ад зайца ўцякала лісіца: Спужалася вельмі, калі ён страшэнна зароў. Лісіца зімой, яна ўсіх, нават мышкі баіцца, А заяц палохае нават асілкаў-зуброў… […] Моцна спіць зімой вавёрка – у яе пад снегам норка. А ў бярлозе, у бары, смокча лапу лось стары. І казуля не ўтрывала, і таксама прыдрамала, у нары, у гушчары, да вясновае пары. Спіць яна і бачыць сны аж да самай да вясны. […] Зорная зімовая ноч. На заснежанай лясной паляне стаіць снегавік. У яго нос-морква, на галаве капялюш са старога вядра, у руцэ мяцёлка. На палянку крадучыся выходзяць Таўстун і Даўгавух. Спыняюцца. ДАЎГАВУХ. Ну, чаго спыніўся? ТАЎСТУН. А ты чаго? ДАЎГАВУХ. А я… я на цябе гледзячы! ТАЎСТУН. А я – на цябе! Нейкі час стаяць […] |
||||||
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |