Касцёл шчыра пахне воскам,
Цiшыня звiнiць такая,
Што душа ляцiць к нябёсам
Дзе прад Богам замiрае.
За малымi прыглядаюць.
I звiнiць, звiнiць званочак —
Ксёндз малiцца пачынае.
Цiха падляцяць Анёлы,
Шчасце дожджыкам пральецца.
Меладычна гучаць словы
I змякчаюць словы сэрца.
Той касцёл стаiць у Красным,
Шчыра пахне свежым воскам.
Светам клiча, звонам ясным
I малiтваю дзiвоснай.
Сяргей Брандт, 12.01.2013
Каментаваць