|
|
Жылі  дзед і баба. Дзед у лес хадзіў дровы сячы, а баба дома была, пірагі пякла.
Аднаго разу злавіў дзед у лесе дзікага парсючка і прынёс яго дахаты. Харошы быў парсючок — стракаценькі ды паласаценькі. Пачала баба парсючка карміць — і цестам, і мукою, і сьвежаю травою. Але, вядома, дзік — яму жалудоў давай. Цягне яго ў лес па жалуды.
Нічога ня зробіш, пачала яго баба ў лес пускаць, жалуды зьбіраць. Цэлы дзень ён у лесе гуляе, а нанач дахаты бяжыць. Такі добры парсючок быў!
Аднойчы бяжыць ён у лес, а насустрач яму галодны воўк. “Парсюк-парсючок, дзік-дзічок, — кажа воўк, — я цябе з’ем“.
Парсючок хітры быў, падумаў і адказвае: “Ня еш мяне, шэры воўк, лепш ідзі са мною на жалудовую палянку: там чарада гусей ходзіць“. Чытаць далей » Лісіца і дрозд
Коўдра з ложка,
Як на ножках,
Паскакала да дзвярэй.
І падушка з прасціною
Без аглядкі ўслед за ёю
Паімчалася хутчэй.
Я за свечку,
Свечка — ў печку!
Я за кніжку,
Але — дзе там! —
І яна за імі следам
Скок ды скок
І — наўцёк!
Я хачу напіцца чаю,
К самавару падбягаю,
А пузаты з усіх ног
Уцякае за парог.
Што такое?
Што такое?
Што тут робіцца ў пакоі?
І чаму ж
Усё кругом
Закруцілася круцёлкай
Ды памчалася бягом? Чытаць далей » Мыйдадзір — Карней Чукоўскі па-беларуску
У куце сядзіць мядзведзь,
Хустку вышывае,
А лісічка невялічка
Хатку прыбірае.
А каток пячэ аладкі,
Маслам падлівае.
Мышанятка жвава, гладка
Катку памагае.
Сядзіць, сядзіць белка
На арэхавым кусце, Чытаць далей » У куце сядзіць мядзведзь
Чыкі, чыкі, сарока,
А дзе была?
— Далёка.
На сяле, на таку.
Што рабіла?
— Талаку,
Дзеткам кашку варыла,
На прыпечку студзіла,
Чарпаком мяшала,
Дзеткам давала.
Гэтаму дала,
Гэтаму дала, Чытаць далей » Сарока кашку варыла
Ст. 17 з 18« Першая«...510...161718»
|
|
