|
Пабялiлi лес туманам —
Густым, цяжкiм малаком.
Нешта холад крочыць рана,
Енчыць зайцам пад акном.
Трава раптам пажаўцела,
Гарыць толькi кроў рабiн.
Лiсце з мокрым абляцела
З пачарнеўшых ушчэнт галiн.
Адыйшло павольна лета,
Промнем жоўтым праз раку.
I стаяць нiкчэмна кветкi
Плямкай стылай без граху.
Гусi закружылi нейкi
Танец нудны, знiк спакой.
Прыкрывае ростань векi,
Вечар з дымам, шлях з гарой.
Сяргей Брандт, 02.09.2013
Заўтра свята — наш сынок
Iдзе першы дзень ў садок.
Увесь вечар ён збiраўся
I прыгожа апранаўся.
сярожа i садок
Пяць разоў за ноч уставаў —
Так садка свайго чакаў.
А пад ранiцу,наш Божа
Салодка так заснуў Сярожа.
Чытаць далей » Сярожа i садок
Кацяня прыбрала дворык,
Кошка зранку была хворай.
Жменьку проса — пылянятам,
Яны просу вельмi рады.
Падмяла ў садок сцяжынку,
Не прысела на хвiлiнку.
Пазбiрала ў траве дзiчкi
I ў склеп схавала звычна.
Завiтаў на госцi Шарык,
Цераз лес даў круг нямалы.
„Можа пабяжым да рэчкi?“
„Трэба мне паiць авечак.
Мамка зранку была хворай,
Спраў па хаце, быццам, мора!”
„Дык, давай я – на падмогу,
Разам вымыем падлогу.”
Добра працаваць iм разам,
Потым частавацца квасам.
А пасля сумесных спраў
Можна лётать тут i там.
30.08.2013, Сяргей Брандт
Аглянуцца не паспелi —
Днi iмгненна праляцелi.
Червень, лiпень — жоўтым сонцам,
Лес — зялёным за аконцам.
Вось апошнi месяц — жнiвень
З ураджаем нас пакiнуў.
Кажуць хмаркi: „Хутка восень!
Туман заплёў рабiнцы косы.”
Школа заўтра ўсiх запросiць,
З верасня пачнецца восень.
Сабяруцца птушкi ў вырай
Пракрычаць: “Зямля, шчаслiва!”
Дзеткi выраслi за лета —
Пеця стаў вышэй за Свету.
Школьны год пачне з пытанняў,
З кветак, класаў i спатканняў.
Сяргей Брандт, 27.08.2013
|
|