Усе рубрыкі

Дзед Мароз-чараўнік – Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки) |

Заплятае космы хмарам,
Гоніць сцюжу над ракой
Дзед Мароз з бялявым тварам
З доўгай-доўгай барадой.

4f37baff4487631ce4e5e5dd7795c2a2

Там, дзе пройдзе – гурбы снегу.
І звініць, іскрыцца лёд.
Ён з свайго цяжкога меху
Срэбрам зацярушыў плот.

Потым памазком халодным
Расфарбуе вокны ў сне.
Белых кветак цуд прыродны
Шыбу кожную кране.

Дзеткі ранічкай прачнуцца:
Вось дык дзед начараваў!
Снег блішчыць і промні льюцца,
Ніхто тых чараў не чакаў.

Сяргей Брандт, 31.01.2014

Тэгі: | 31.01.14
Каментаваць

НЕ ПАЛОХАЙСЯ ЦЕМРЫ. ЦIКАВАЕ АПАВЯДАННЕ – Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам) |

Снег пайшоў з ранiцы, амаль за гадзiну да прыезду гасцей. Cпачатку гэта былi рэдкiя сняжынкi, якiя кружылiся сiроткамi ў халодным паветры i павольна затым апускалiся на чорную мерзлую зямлю. Праз некалькi хвiлiн яны ператварылiся ў пухлыя снежныя шматкi. Адразу пацямнела навокал, сонца спалохана схавалася ў хмарах.

Пад вокнамi праляцеў, шалёна падвываючы, ледзяны паўночны вецер. Ад яго студзёнага ляманту затрашчала нешта на гарышчы i з комiна на падлогу хаты, як шчодрай рукой, сыпанулi жменьку тлустай сажы. Маленькая Iрэнка спалохана паглядзела ў акно, а там, за шыбаю, завiруха мяла так, што не бачна было нават паветкi, а стог з залацiстай саломай дык i зусiм знiк.

misc6_3
Чытаць далей » НЕ ПАЛОХАЙСЯ ЦЕМРЫ. ЦIКАВАЕ АПАВЯДАННЕ – Сяргей Брандт

Тэгі: , | 22.01.14
Каментаваць

Зiма дэкаруе сама — Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки) |

На снежным полi — чорныя кусты,
Здзёр вецер вопратку з галiнак.
Цяпер яны стаяць маўклiва,
Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты.

images

Навошта ён зрабiў вось так?
Яны ж цяпер на непарочным снезе,
Псуюць агляд, на вочы неяк лезуць,
Якое ж тут натхненне — немы жах.

I каб змянiць настрой такi пусты,
Закружыць моўчкi раптам завiруха.
I лёгкiм снегам, як святочным пухам,
Накрые ў полi белым чорныя кусты.

Сяргей Брандт, 2013

Тэгі: | 17.01.14
Каментаваць

БЕЛЫ КАРАГОД — Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Пабач, якая сёння завiруха за акном!
Мяце i сыпле, як нiколi ў гэтым годзе.
Зачаравала вёску зноў цудоўным сном
I лес з зямлёй звяла у белым карагодзе.

51480021_0_1df4d_54cdd2a7_L (1)

У гэты незвычайны на прыгоды час,
Калi рэальнасць пагубляе свае формы,
Пачне жыццё змяняцца, здымкам у анфас,
Да ранiцы святло застанецца аморфным.

На двор паклiча выйсцi, як бы незнарок,
Сняжынкi замiлуюць мiтуснёй лагоднай.
Яны ў танцы абгарнуць знямеўшы змрок,
Адзеннем легкiм, але ўначы — свабодным.

Сяргей Брандт, 28.10.2012

Тэгі: | 03.01.14
Каментаваць