|
Дождж на госцi завiтаў,
Не было, напэўна, спраў.
Пацякло, як плынь з нябёс,
Спахмурнеў лясок ад слёз.
Дождж прасiўся, у вокны бiў,
Рваў кусты, што было сiл.
Лiсце — вогненным па лужах,
З ветрам падзялiлi сцюжу.
Пад дзвярамi нi душы,
Па страсе вада шуршыць.
На бярозках жоўтым восень
Моўчкi прабачэння просiць.
Сяргей Брандт, 10.09.2013
Насаты ды Вушаты
У вёсачцы «Тушыце Свет»
Жыý адзiн цiкавы дзед.
Ад яго непадалёк
Жыý сусед – другi дзядок.
Насаты
Першы дзед малы, вушаты.
Другi – доýгi ды насаты.
Кожнай ранiцай ля лаýкi
Вёска чуе iх забаýкi.
Вушаты
Кажа Нос: «Паслухай, Вуха,
Вось, як будзе завiруха,
Не патрэбны кажушок,
Як такi ёсць лапушок».
Чытаць далей » Насаты ды Вушаты
Дзве балбочуць балбатухi.
I гудуць яны,як мухi.
Стаяць разам ля бярозы
I стракочуць, як стакозы.
балбатухi
I гагочуць, быццам гусi,
I качаюцца на пузе,
Зубы скаляць, як бабры
I пiшчаць, як камары,
Чытаць далей » Балбатухi
Пабялiлi лес туманам —
Густым, цяжкiм малаком.
Нешта холад крочыць рана,
Енчыць зайцам пад акном.
Трава раптам пажаўцела,
Гарыць толькi кроў рабiн.
Лiсце з мокрым абляцела
З пачарнеўшых ушчэнт галiн.
Адыйшло павольна лета,
Промнем жоўтым праз раку.
I стаяць нiкчэмна кветкi
Плямкай стылай без граху.
Гусi закружылi нейкi
Танец нудны, знiк спакой.
Прыкрывае ростань векi,
Вечар з дымам, шлях з гарой.
Сяргей Брандт, 02.09.2013
|
|