|
|
Воýк
Вые, вые ý лесе воýк
I зубамi шчоýк ды шчоýк.
I пытаецца карова:
«Ад чаго скулiш ты, Вова?»
Запыталася свiння:
«Чаго вiшчыш ты, ваýчаня?»
I здзiвiла гэта лося:
«Што з табою адбылося?»
 воýк Воýк: «Сёння вечар навагоднi,
А я адзiн сяджу галодны.
Хацеý заснуць, дык як мне спаць,
Калi зубы ляскацяць?»
Чытаць далей » Воýк
Па начах прыходзіць дзед,
Ён вядомы на ўвесь свет.
Барада i казак торба,
Ён дзядуля вельмi добры.
Вершы, прымаўкi, лiчылкi,
Кажух шэры iз аўчынкi.
А калi ж ён казкі бае —
Смачна дзеткi засыпаюць.
З неба церушыць сняжок,
Ляцяць зоркi ў мяшок.
Хто такі той цудны дзед?
Людзi кажуць — Барадзед.
Для дзяцей ён казкi носiць,
Увясну, затым увосень.
Каб спакойна спалi дзеткi,
Ён уплятае ў сны кветкi.
Сяргей Брандт, 20.09.2013
За ракою — Панямонне,
А за лесам – Шчыры Гай.
Сад калгасны i затонi,
Маеш час — дык завiтай.
Птушак рэдкiх i не бачыў?
Вунь касач, фазан, глухар…
Зайцы па капусце скачуць,
Панямонскi зубр, як цар.
Рысь нырнула ў асiннiк,
Трэск сарокi на ўвесь лес.
Навiн свежых i актыўных
Доўгi лямант да нябес.
У рацэ шляхтуюць плоткi,
Спiць на дне заможны лiнь.
Верасковы смак салодкi,
На прасторы погляд кiнь.
Ад пакосаў i да лесу
Ляжыць святасць-хараство.
Анёл, краю спеўшы песню,
Не дапусцiць сюды зло.
За ракою — Панямонне,
А за лесам — ШчырыГай.
Сад калгасны i затонi,
Для жыцця ў вёсцы — рай.
Сяргей Брандт, 15.09.2013
З мёдам сонца прынясла
Працавiтая пчала.
А збiрала з розных кветак,
Дзень у дзень, амаль усё лета.
Запаўняла мёдам соты —
Вельмi смачныя турботы.
Вулей, дзетак даглядала,
Зноў на працу вылятала.
У пчалы сон невялiчкi,
Як святло, што маюць знiчкi.
Узiмку будзе адпачынак,
Заслужыла, малайчына.
Сяргей Брандт, 10.09.2013
|
|
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! 
