|
Андрэй не дурэй,
Не дзяры капоты!
Не ты ткаў,
Не ты праў
Не твае работы!
Апанас, Апанас!
Твая жонка у нас
Увалілась у квас,
Лаві сем год нас!
Віця, Віця, Віцяля,
З’еў карову і цяля.
І дванаццаць парасят
Толькі хвосьцікі вісяць.
Людзік — пудзік.
— Мікіта! Ці ты та?
— Не я то, мой та-та. Чытаць далей » Светка-катлетка, длінная шкарпэтка
Горкай, горкай горачкай,
Шоў малы Ягорачка.
Ваўкоў не баяўся,
Страхаў не пужаўся.
Пратаптаў Ягорачка
Сцежачку да горачкі.
Выразаў Ягорачка
Дудачку-свісцёлачку,
І свістаў ён птушачкай,
Птушачкай-пяюшачкай.
Горкай, горкай, горачкай
Шоў малы Ягорачка.
Блішчыць лядок
Блішчыць лядок аж страх,
Трашчыць лядок трах-трах. Чытаць далей » Горкай, горкай, горачкай…
Гаварыў, гаварыў, не дагаварыў,
дагаварыў, дагаворваў, ды загаварыўся.
***
Каласы каласавалі,
каласавалі,
выкаласавалі.
***
Калясо выкалесілася,
жалеза выжалезілася,
палукашак выпалукашыкаваўся,
агонь выагняваўся. Чытаць далей » Палукашак выпалукашываўся, перавыпалукашыкаваўся
Чыкі, чыкі, сарока,
А дзе была?
— Далёка.
На сяле, на таку.
Што рабіла?
— Талаку,
Дзеткам кашку варыла,
На прыпечку студзіла,
Чарпаком мяшала,
Дзеткам давала.
Гэтаму дала,
Гэтаму дала, Чытаць далей » Сарока кашку варыла
Ст. 19 з 20« Першая«...510...181920»
|
|