Гараць у полымi бярозавыя дровы,
Ноч вугалькамi ў шыбу б’ ецца.
Ляцяць над хатамi дзiцячыя анёлы,
Нясуць вянкi з пяшчотай нам у сэрца.
З палётам гэтым сцiпла замiраюць
Турботы — сумы дня, стары фальварак.
I хаты з удзячнасцю гасцей вiтаюць,
Якiя так падобныя да белых хмарак.
Малiтва песняй лёгкай узаўецца,
Цудоўна — простыя з пяшчотай словы.
Ноч вугалькамi ў шыбу б ‘ецца,
Ляцяць над хатамi дзiцячыя анёлы.
Сяргей Брандт, 11.08.2012
Каментаваць