Усе рубрыкі

“Казка” перамагла на “Еўрабачанні”

Пераможцам музычнага конкурсу “Еўрабачанне-2009” стаў нарвежац беларускага паходжання Аляксандр Рыбак з песняй «Казка». Віншуем яго і слухаем яшчэ раз!

Вольны пераклад:
Шмат гадоў таму, калі я быў маладзейшы,
Мне падабалася адна знаёмая дзяўчынка.
Яна была мая, мы кахалі адзін аднаго,
Гэта было калісьці, але ж гэта было сапраўды

Я закаханы ў казку,
Нават калі ад гэтага балюча.
Мне ўсё адно, калі я з глузду з’еду,
Бо я ўжо і так пракляты.

Кожны дзень мы пачыналі сварыцца,
Кожную ноч мы зноў улюбляліся.
Ніхто не прынясе мне большага смутку,
Але ніхто не прынясе мне і гэтулькі радасці.

Не ведаю, што ж я нарабіў,
Калі нечакана мы расталіся.
Сёння не магу знайсці яе,
Але калі знайду, мы усё пачнём спачатку!

Кожны дзень — казка! ;)

ужо 7 абмяркоўваюць “Казка” перамагла на “Еўрабачанні”

  • Было раней, як быў я хлопцам,
    Я хадзіў з адной дзяўчой.
    Яна была маёю быццам,
    А цяпер я ўвесь ня свой —

    Закаханы ў казку я,
    Такой відаць мой кон.
    Хай баліць, хай я вар’ят,
    Ужо на мне праклён.

    Кожны дзень між намі бойка,
    Кожнай ноччу зноўку мір.
    Яна была мне чарай горкай,
    Але й была мне мой кумір.

    Я ня ведаю як выйшла,
    Раптам разьмінуліся.
    Ейны сьлед даўно згубіўся,
    Але як знойдзецца, то зноў палюбімся!

    Закаханы ў казку я,
    Такой відаць мой кон.
    Хай баліць, хай я вар’ят,
    Ужо на мне праклён.

    http://ausvald.livejournal.com/296185.html

  • Alex

    слушна адмін пераклаў. малайца. толькі мне здаецца, што трэба пісаць: “Такі відаць мой кон” Віншую за выдатны пераклад!:)

  • дзякуй. ну наогул even if it hurts даслоўна — нават калі гэта раніць:)
    у другім перакладзе, дарэчы, не зусім дакладна 4 радок перакладзены, сэнс сур’ёзна памяняўся

  • дарэчы, вось так будзе менавіта пад песенны рытм:

    Шмат гадоў таму я быў малойцам,
    Спадабаў адну дзяўчо.
    Была маёй яна, і мы былі каханкі,
    Даўно было, але было ўсё так!

    У казку закаханы я,
    Няхай баліць з таго.
    Мне ўсё адно, ці буду я вар’ят,
    Бо я і так пракляты.

    Кожны дзень мы ўсё сварыліся,
    Ўноч ізноў улюбляліся.
    Хто яшчэ мне дасць больш смутку,
    Хто яшчэ мне гэтулькі радасці дасць!

    Што нарабіў, я стуль не ведаў,
    Мы нечакана расталіся.
    Сёння я знайсці яе не у сілах,
    Калі ж знайду, мы усё пачнём ізноў!

  • Кастусь Знарачан
    Віцебск
    21.05.2009

    Казка
    (Паводле Алеся Рыбака)

    Мне дзяўчынку-аблачынку
    Лёс з нябёс, відаць, паслаў.
    Патаналі мы ў абдымках,
    Я ёй вусны цалаваў.

    Я кахаў, святы і грэшны,
    Як я ўмеў адзін.
    Са слязой цяпер усмешка,
    З жалем успамін.

    Дзень сварыў — мірыла ночка,
    Што было, даўно прайшло.
    З аблачынкай-сінявочкай
    Маё шчасцейка сплыло.
    І няма душы спачынку,
    Памяць рады не дае:
    Пра дзяўчынку-аблачынку
    Мары марныя мае.

    Я кахаў, святы і грэшны,
    Як я ўмеў адзін.
    Са слязой цяпер усмешка,
    З жалем успамін.

    http://www.svaboda.org/content/article/1735584.html

    ***

    Ведаў я адну дзяўчыну
    З тых часоў прайшлі гады
    Мы плылі у аблачынах
    Хоць даўно… Ды сапраўды…

    Ў казку я закаханы зноў
    Гэты боль здавён
    Можа быць звар’яцелы я
    Бо на мне праклён.

    Сваркі ўдзень, каханьне ўночы
    Так ніхто, ніколі, не
    Мне журбой ня поўніў вочы,
    Так ня нёс у рай мяне.

    Ў казку я закаханы зноў
    Гэты боль здавён
    Можа быць звар’яцелы я
    Бо на мне праклён.

    Ростань лёс прынёс раптоўна
    Я прысьпешваю хаду
    Каб усё пачаць ізноў нам
    Як знайду, цябе знайду.

    Ў казку я закаханы зноў
    Гэты боль здавён
    Можа быць звар’яцелы я
    Бо на мне праклён.

    А яна – казка, гэта так
    І мой боль здавён
    Можа быць звар’яцелы я
    Бо на мне праклён.

    http://sokalau-vojus.livejournal.com/

  • Дзядзька з Бельгіі

    Кастусь Знарачан з Віцебску, брава! Лепш, напэўна, ніхто не перакладзе. Гэта нават не пераклад, думаю, гэта свой цудоўны твор на добрай беларускай мове. Трэба толькі папрасіць Рыбака гэта спець.:-))))) Калі ён валодае, канешне, беларускай мовай. Мусіць, з нарвежскай у яго лепш.

  • Казка
    Колісь быў я маладзейшы,
    Адно дзяўчо я ўпадабаў.
    Мы плылі ў сьвятле каханьня.
    Дзе той час? Куды прапаў?

    Пакахаў пэўна казку я,
    Боль нашу ў сабе.
    Мне ўсё адно, можа я вар’ят,
    Злых закляцьцяў зьбег.

    Што ні дзень мы ў бой сягалі,
    Што ні ноч кахалі зноў.
    Мне яна была журбою,
    Але ўзьняла мяне да зор агнёў.

    Што зрабіў, не разумею.
    Раптоўна шлях нас разлучыў.
    Я цяпер яе шукаю,
    Калі знайду, сябе нам не змагчы.

    Пакахаў пэўна казку я,
    Боль нашу ў сабе.
    Мне ўсё адно, можа я вар’ят,
    Злых закляцьцяў зьбег.

    Яна – казка ўсё ж,
    Так…
    Боль нашу ў сабе.
    Мне ўсё адно, можа я вар’ят,
    Злых закляцьцяў зьбег.

    http://balachon.livejournal.com

Каментаваць admin Скасаваць камментар

Магчыма карыстацца гэтымі HTML тэгамі

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>